कहिले पुस्तक जलाउछन् मन्दिर भत्काउछन्
कहिले उनैले पूजापाठ गर्छन् भेटी चढाउछन्
सधैं अस्थिर रहन्छन् भोगविलास सत्ता स्वार्थ
अनेकथरी ढोङ गर्छन् आत्मरतिमा रमाउछन्
कति विचार विहीन लठुवाहरू छन् यो देशमा
कहिले टुपी काट्छ्न् कहिले धोती लगाउछन्
चिन्ता छैन भावी पुस्ताको छोराछोरी पोस्दैमा
यो देशमा कसरी युवा सपना बोकेर आउछन्
आफू जस्तै विचारहीन निठल्लाहरू जन्मायौ
तिम्रा कर्तुतहरूले तिमीलाई फाँसी चढाउछन
यात्री निरन्तर हिडिरहेको हुन्छ उसका लागि
सूर्य अस्ताए पनि त जून ताराहरू उदाउछन्
