कञ्चनपुर । वेदकोट नगरपालिका वडा नम्बर ८, गैलनदीमा आजकल एउटा नौलो चहलपहल छ। त्यहाँ रहेको “रोहित चाउमिन सेन्टर एण्ड नास्ता पसल” ले स्थानीय बासिन्दालाई मात्र होइन, बाहिरबाट आउने पाहुनाहरूलाई पनि आफूतिर तानिरहेको छ। यो पसलको सञ्चालक रघु नाथको जीवनको कथा सुन्दा जो कोही पनि प्रभावित हुन्छन्। मलेसियामा ७ वर्षसम्म कठिन परिश्रम गरेर फर्केका नाथले आफ्नो गाउँमै बसेर केही गर्ने अठोट बोकेर यो सानो व्यवसाय सुरु गरेका हुन्। उनको यो यात्रा केवल एउटा पसलको कथा होइन, यो त एउटा सपनाको उडान र आत्मनिर्भरताको जीवन्त उदाहरण हो।
रघुनाथको जीवनको सुरुवात गैलनदीमै भएको थियो। सानैदेखि मेहनती र जुझारु स्वभावका उनी गाउँमा साधारण जीवन बिताउँथे। तर, परिवारको आर्थिक अवस्था कमजोर भएपछि उनले रोजगारीको खोजीमा मलेसिया जाने निर्णय गरे। मलेसियाको चर्को घाममा ७ वर्षसम्म उनले अनेकौं दुख झेले। दिनभरि कठिन काम, राति थकानले भरिएको निद्रा—यो उनको दैनिकी बन्यो। तर, उनको मन सधैं गाउँमै अडिएको थियो। “अरुको देशमा पसिना बगाएर दुख गर्नुभन्दा आफ्नै गाउँठाउँमा केही गर्न सक्नु ठूलो कुरा हो,” यो सोचले उनलाई बारम्बार पिरोलिरहन्थ्यो।
मलेसियामा कमाएको पैसाले उनले केही बचत गरे, तर त्यो पैसाभन्दा ठूलो उनको सपना थियो—आफ्नै गाउँमा फर्केर केही गर्ने। त्यही सपनाले उनलाई ७ वर्षपछि गैलनदी फर्कायो। फर्कंदा उनको हातमा केही पैसा र मनमा ठूलो आशा थियो।
गाउँ फर्केपछि नाथले लामो समयसम्म सोचे—के गर्ने? विदेशमा सिकेको मेहनत र अनुशासनलाई कसरी प्रयोग गर्ने? अन्ततः उनले एउटा सानो नास्ता पसल खोल्ने निर्णय गरे। गाउँमा मानिसहरूलाई सस्तो र स्वादिष्ट खानेकुराको आवश्यकता छ भन्ने उनले बुझे। त्यसैले उनले “रोहित चाउमिन सेन्टर एण्ड नास्ता पसल” खोले।उनको मेहनत र स्वादले यो चाँडै गाउँको चर्चित ठाउँ बन्यो।
यहाँ उनले चाउमिन, राइस, मोमो र झोल चाउमिन जस्ता परिकारहरू बनाउँछन्। उनको पसलमा बिहानदेखि बेलुकासम्म मानिसहरूको भीड लाग्छ। कोही चाउमिनको स्वादको फ्यान हुन्छन् त कोही मोमोको। तर, रघुनाथको आत्मीय व्यवहार र हँसिलो मुहारले सबैलाई लोभ्याउँछ। “जे जति कमाए पनि खुसी मिलेको छ, आफ्नै गाउँठाउँमा बस्न पाएको छु,” उनी गर्वका साथ भन्छन्।
रघुनाथको यो सानो पसलले उनलाई आर्थिक रूपमा बलियो बनाएको छ, तर त्योभन्दा ठूलो कुरा उनले आफ्नो गाउँमा बसेर पाएको सन्तुष्टि हो। विदेशमा हरेक दिनको थकान र एक्लोपनले उनलाई गाउँको माया झन् बढाएको थियो। आज उनी आफ्नै माटोमा उभिएर काम गर्छन्, आफ्नै मान्छेहरूसँग हाँस्छन् र आफ्नै गाउँको हावामा सास फेर्छन्। “अरुको देशमा दुख गर्नुभन्दा आफ्नै ठाउँमा सानो काम गर्नु उत्तम हो,” यो उनको जीवनको मूल मन्त्र बनेको छ।
रघु नाथको कथा गाउँका धेरै युवाहरूका लागि प्रेरणाको स्रोत बनेको छ। विदेश जाने सपना बोकेर हिँड्नेहरूलाई उनी भन्छन्, “हाम्रो गाउँमै धेरै सम्भावना छ, मेहनत गर्ने हो भने यहाँ पनि कमाउन सकिन्छ।”
उनको यो यात्रा केवल एउटा चाउमिन पसलको कथा होइन, यो त एउटा सपनाको जीत हो। विदेशको चमक र पैसाको लोभलाई छाडेर आफ्नै माटोमा रमाउन चाहने उनको हिम्मतले धेरैलाई सोच्न बाध्य बनाएको छ। उनको पसलको चाउमिन र मोमोको स्वादले पेट भर्छ, तर उनको कथाले मन र दिमाग दुवैलाई छुन्छ। गैलनदीको यो सानो पसल आज एउटा ठूलो सन्देश बोकेर उभिएको छ—आफ्नै ठाउँमा मेहनत गर्यौ भने जीवन सार्थक हुन्छ।
रघु नाथ आज गाउँको एउटा परिचित अनुहार बनेका छन्। उनको पसलमा बसेर खाना खाँदा मानिसहरू उनको कथा सुन्छन्, र उनको हाँसोमा सहभागी हुन्छन्। उनको यो सफलताले प्रमाणित गरेको छ—सपना ठूलो होइन, त्यसलाई पूरा गर्ने हिम्मत ठूलो हो।
